به‌گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز بوشهر، روستای سرمک در شهرستان دشتی یکی از روستا‌های استان بوشهر است که حدود ۶۰ خانوار جمعیت دارد.

در دبستان ۲ کلاسه شهید طالقانی روستای سرمک ۲۲ دانش‌آموز در چند پایه تحصیل می‌کنند که آقای علی پرویزی‌منش و همسرش خانم اکبری تنها معلم‌های مدرسه هستند.

وی در پایه‌های اول، دوم و پنجم و همسرش در پایه‌های سوم، چهارم و ششم تدریس می‌کنند.

این زوج معلم روزانه بیش از ۶۰ کیلومتر راه سخت کوهستانی را از شهر خورموج تا روستای سرمک طی می‌کنند تا به کلاس درسشان برسند.

آقای پرویزی‌منش ۳۴ سال سابقه تدریس دارد و از مهر ۱۴۰۱ یعنی دو سال پیش بازنشسته شده است، اما به علت نیاز دانش‌آموزان با درخواست آموزش و پرورش هنوز به تدریس در آن‌جا ادامه می‌دهد.

به گفته خودش اجباری برای حضورشان در مدرسه روستا نبوده و بر حسب وظیفه و عشق به دانش‌آموزان سختی راه را به جان می‌خرند.

آن‌ها در در مسیری که به مدرسه برسند، معلم روستای دیگری و یک دانش‌آموز را هم به مدرسه‌شان می‌رسانند.

حقوق این زوج معلم با بقیه معلمان فرقی ندارد و فقط عشق به تدریس و دانش آموزان موجب می‌شود تا با اشتیاق در مدرسه‌ای دور دست حضور یابند.

برخی اهالی روستای سرمک که زمانی شاگرد آقای پرویزی‌منش بوده‌اند، اینک معلم شده‌اند و در مدارس دیگر خدمت می‌کنند.

دهیار روستا هم سال‌ها پیش شاگرد این معلم بوده و اکنون دخترش در دبستان طالقانی روستا تحصیل می‌کند.

این زوج معلم امتیاز شهرستانی از اداره کل آموزش و پروش استان را دارند و می‌توانند نزدیکترین مدرسه به محل زندگی خود را برای درس دادن انتخاب کنند، اما انتخاب‌شان خدمت در همین مدرسه روستایی بوده است.

دانش آموزان روستا خوشحالند که از بین همه‌ی آرزوهایشان، معلم‌هایی عاشق و با معرفت دارند که الفبای درس و زندگی را به آن‌ها یاد می‌دهند.

آقای پرویزی‌منش سابقه ۲۱ سال تدریس در روستا‌های کم برخوردار را دارد.